Bazen ağlarım,

Sabaha karşı,

Kimse görmeden.

Gözyaşlarım süzülür,

Yanaklarımdan,

Kimi de toprağa düşer,

Sonra, güneş doğar.

Buharlaşır gözyaşlarım,

Ben işe giderken uygun adım

O da usulca yükselir göğe.

Sığmazmış gibi yeryüzüne,

Taşar gökyüzünün maviliğine,

Göçebe yorgan gibi gezken

Bulutlar, tutunur, yakalar

Bulut olur, benim gözyaşım

Hani yağmur yağar bazen,

Böyle aniden, pervasız

Sonra kesilir birden dermansız

İşte o zamanlarda ben,

Gökyüzünden ağlarım.