Çoğu şiir ihmalkarlıktan doğar

aslında

Sorulmayan bir nasılsın sorusu

Anlaşılmayan ya da anlaşılmak istenmeyen

kaçak bir bakış

Dokunulmayan ya da fark edilmeyen

bir yara belki

Ya da başkalarına değersiz ama

Sahibine çok kıymetli yahut çok acı

Bir hikayedir çoğu şiir aslında

Bu yüzden

Her şair başka bir şairi

Her şiir de başka bir şiiri andırır biraz

Sunumu olmasa da, hamuru mesela

hissiyatı, kokusu, endamı biraz da

Çünkü hep

Mağdurlar bir yanda

Failler ise bir yanda.

Kimi maktul, kimi masum

Şiirin işi değildir gerçi

Yanıtlar bulmak ama

Birden Öylece gelir oturur

 insanın nabzının 

tam ortasına

Bir soru sorar

hepsi o kadar

Halbuki

Bir kaç damla

Gözyaşı ile geçiştirilebilecekken

Aslında

Ya da derin bir iç çekişle başlayan

Bir kaç  kesik cümleyle mesela

Ama sorması gerekenler

Sormayınca

Görmesi gereken ler de bakmayınca

Her hikaye herkese de anlatılmaz ya

Hele bir de usta

Yorgunsa, durgunsa, kırgınsa

Şiirin içine gizler her şeyi usulca

Şiirin Yüzü başka, öykü başka…